ΕΞΩΜΗΤΡΙΟΣ ΚΥΗΣΗ : ΠΩΣ ΕΞΕΛΙΣΣΕΤΑΙ, ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ

Η εξωμήτριος (ή έκτοπη) κύηση είναι το αποτέλεσμα μίας διαταραχής της φυσιολογίας της ανθρώπινης αναπαραγωγής. Οδηγεί το έμβρυο να εμφυτευτεί και να ωριμάσει έξω από την κοιλότητα της μήτρας.

Το γεγονός αυτό οδηγεί τελικά στον θάνατο του εμβρύου και χωρίς την έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης, η έκτοπη κύηση μπορεί να αποβεί επικίνδυνη για τη ζωή της ασθενούς.

Η σάλπιγγα είναι «υπεύθυνη» για την ένωση του ωαρίου με το σπερματοζωάριο, όπως επίσης και τη μεταφορά του γονιμοποιημένου ωαρίου στην κοιλότητα της μήτρας. Όταν οι σάλπιγγες υπολειτουργούν λόγω φλεγμονών, συμφύσεων, ενδομητρίωσης ή άλλων αιτίων, παρεμποδίζεται η μεταφορά του γονιμοποιημένου ωαρίου προς την κοιλότητα της μήτρας., Το  αποτέλεσμα -δυστυχώς- είναι μια εξωμήτριος κύηση.

Τα συμπτώματα ποικίλουν και μπορεί να περιλαμβάνουν κολπική αιμόρροια και κοιλιακό άλγος. Αν έχει συμβεί ρήξη της κύησης και ενδοκοιλιακή αιμορραγία, ο πόνος μπορεί να είναι πολύ έντονος και να αντανακλά στον αριστερό ώμο. Αν μάλιστα η αιμορραγία είναι σημαντική, η γυναίκα μπορεί να παρουσιάζει ακόμη και λιποθυμικά επεισόδια.

Εσείς Ακόμα να Κλείσετε Ραντεβού???

Μια εξωμήτρια κύηση μπορεί να οδηγηθεί σε νέκρωση και αυτόματη αποβολή ή να συνεχίσει να αναπτύσσεται μέχρι να προκαλέσει ρήξη του τοιχώματος της σάλπιγγας και ενδοκοιλιακή αιμορραγία.

Η διάγνωση θα γίνει με διακολπικό υπερηχογραφικό έλεγχο και διαδοχικές μετρήσεις των τιμών της β’ χοριακής γοναδοτροπίνης. Η β’ χοριακή γοναδοτροπίνη φυσιολογικά διπλασιάζεται κάθε 48-72 ώρες. Αύξηση μικρότερη του 50% ή σταθερά επίπεδα της ορμόνης, συνηγορούν για εξωμήτριο κύηση.
Η εξωμήτρια κύηση μπορεί να αντιμετωπισθεί συντηρητικά, φαρμακευτικά ή χειρουργικά. Η επιλογή του τρόπου θεραπείας εξατομικεύεται για κάθε γυναίκα, ανάλογα με τα κλινικά, εργαστηριακά και υπερηχογραφικά ευρήματα.

Συντηρητικά, η αντιμετώπιση αυτή προορίζεται για γυναίκες χωρίς κλινικά ή υπερηχογραφικά ευρήματα. Σε αυτές παρατηρείται σταδιακή πτώση των τιμών της β’ χοριακής γοναδοτροπίνης, σε διαδοχικές μετρήσεις.

Φαρμακευτικά, η αντιμετώπιση αυτή περιορίζεται σε εξωμήτριες κυήσεις που δεν έχουν υποστεί ρήξη. Συνίσταται στη χορήγηση κάποιου χημειοθεραπευτικού παράγοντα (συχνότερα μεθοτρεξάτη) που προκαλεί νέκρωση της εξωμήτριου κύησης.

Καλέστε Μας Τώρα!!!

Χειρουργικά, η αντιμετώπιση αυτή συνίσταται στην αφαίρεση της πάσχουσας σάλπιγγας ή στη διάνοιξη του τοιχώματος της σάλπιγγας και στην αφαίρεση του κυήματος. Κάθε περίπτωση εξαρτάται από τις ιδιαίτερες συνθήκες που ισχύουν για κάθε γυναίκα.

Σήμερα, η χειρουργική αντιμετώπιση των εξωμήτριων κυήσεων γίνεται λαπαροσκοπικά. Εξαίρεση αποτελούν μόνο περιπτώσεις γυναικών με μεγάλη απώλεια αίματος που βρίσκονται σε κατάσταση shock.