Πολύποδας ενδομητρίου

Τι είναι ο πολύποδας ενδομητρίου; Οι πολύποδες προέρχονται κατά κάποιο τρόπο από τους αδένες του και εμφανίζονται συνήθως σε γυναίκες μεγαλύτερες των 35 ετών. Κατά την ιστολογική εξέταση, ο πολύποδας εμφανίζει ενδομητρικούς αδένες και στρώμα. Είναι δυνατόν να αντιδρούν στις ωοθηκικές ορμόνες, μπορεί όμως και όχι, όπως συμβαίνει και με το φυσιολογικό ενδομήτριο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να συνυπάρχει και υπερπλασία του ενδομήτριου.

Ο μίσχος του πολύποδα μπορεί να είναι αρκετά μακρύς, ώστε να φθάνει μέχρι το έξω τραχηλικό στόμιο. Το μέγεθος των πολυπόδων είναι συνήθως μικρό (<1 cm) και μπορεί να είναι μονήρεις ή πολλαπλοί. Ο πολύποδας του ενδομητρίου δεν προκαλεί ιδιαίτερα συμπτώματα. Αν και μερικές φορές ενοχοποιούνται για μηνορραγία ή μητρορραγία ή υπερέκκριση μετά την εμμηνόπαυση. Ιδίως αν έχουν μεγάλο μίσχο και φθάνουν μέχρι το τραχηλικό στόμιο ή εάν εξελκωθούν.

Εσείς Ακόμα να Κλείσετε Ραντεβού???

Η διάγνωση των πολυπόδων της μήτρας γίνεται με την υστεροσκόπηση, την υστερογραφία και το υπερηχογράφημα. Η θεραπευτική αντιμετώπιση των πολυπόδων γίνεται με την αφαίρεση τους. Αυτό γίνεται με δυο τρόπους : είτε στη διάρκεια μιας διαγνωστικής απόξεσης της μήτρας είτε μέσω υστεροσκοπίου.

Οι πολύποδες μπορούν να υποτροπιάσουν ιδιαίτερα όταν είναι πολλαπλοί, επειδή στις περιπτώσεις αυτές αποτελούν εκδήλωση υπερπλασίας του ενδομητρίου. Η πιθανότητα κακοήθους εξαλλαγής είναι πολύ μικρή και είναι πιο πιθανή σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση (5%).

ΠΟΛΥΠΟΔΕΣ ΤΟΥ ΤΡΑΧΗΛΟΥ

Από το στόμιο του τραχήλου μπορεί να προβάλλουν πολύποδες διαφόρων μεγεθών μέχρι 2-3 cm με μίσχο, ο οποίος εξορμάται από τον ενδοτραχηλικό βλεννογόνο.

Λόγω της αιμοβρίθειας που έχουν, εάν εξελκωθούν ή επιμολυνθούν μπορεί να αιμορραγήσουν. Ιστολογικώς, πρόκειται για αδενώματα, δηλαδή αποτελούνται από αδενικό ιστό με ποικίλη ποσότητα συνδετικού ιστού.

Καλέστε Μας Τώρα!!!

Οι πολύποδες του ενδομητρίου συνήθως δεν προκαλούν συμπτώματα. Εκτός εάν τραυματισθούν και η διάγνωση τους γίνεται τις περισσότερες φορές τυχαία, κατά τη γυναικολογική εξέταση. Οπότε, γίνονται εύκολα αντιληπτοί με την επισκόπηση του τραχήλου.

Σπανιότερα, οι πολύποδες προκαλούν συμπτωματολογία κυρίως με τη μορφή κολπικής υπερέκκρισης. Είναι βλεννώδης ή βλεννοπυώδης και μερικές φορές με πρόσμιξη αίματος, εφ’ όσον υπάρξει εξέλκωση του πολύποδα.

Τέλος, μπορεί να παρατηρηθεί μικρή ποσότητα αίματος κατά την επαφή ή κατά τη γυναικολογική εξέταση από τραυματισμό του πολύποδα. Η πιθανότητα το επισκοπούμενο ογκίδιο να είναι κακοήθες είναι < 1 %. Παρ’ όλα αυτά, συνιστάται η αφαίρεση τους και η ιστολογική τους εξέταση.

Η αφαίρεση των πολυπόδων γίνεται εύκολα, ακόμη και στο εξωτερικό ιατρείο, εφ’ όσον είναι μικρού μεγέθους. Καλύτερο όμως είναι να γίνεται με τη μορφή της διαγνωστικής απόξεσης.  Αφ’ ενός για να αφαιρεθεί η βάση του πολύποδα μέσα στον τράχηλο, καθώς και τυχόν άλλοι μικρότεροι πολύποδες, που μπορεί να συνυπάρχουν μέσα στον ενδοτραχηλικό σωλήνα. Αφ’ ετέρου για να ελεγχθεί και το ενδομήτριο για τη συνύπαρξη κάποιας άλλης παθολογικής κατάστασης.

( https://www.youtube.com/watch?v=ud6fhYtiuI0 )