Μαμά μου…δεν υπάρχουν λόγια

Μάνα, μητέρα, μανούλα, μαμά…

Κάθε δεύτερη Κυριακή του Μάη η μητέρα έχει μια ολόκληρη μέρα αφιερωμένη σε κείνη. Είναι η ελάχιστη τιμή στον αγώνα και τις θυσίες της μάνας που προσφέρει, νοιάζεται, καρδιοχτυπά για τα παιδιά της.

Εκείνη τη μέρα, το κάθε παιδί θα κάνει το πιο σπουδαίο δώρο στη μητέρα του : μια αγκαλιά σφιχτή και το πιο γλυκό φιλί! Πολύτιμο, για.τη γυναίκα που αφήνοντας στην άκρη τον ίδιο της τον εαυτό, έδωσε σε κείνο ζωή από τη ζωή της :

Για κάθε παιδί η μητέρα του είναι το σημείο αναφοράς στη ζωή του, είναι εκείνη που θα δώσει πρώτη το παράδειγμα και κείνο θα ακολουθήσει.

Εσείς Ακόμα να Κλείσετε Ραντεβού???

Θα του μεταδώσει γνώση και εμπειρία και κείνο θα μάθει να πατά στα πόδια του γερά.

Θα το μαλώσει και θα του δείξει το σωστό δρόμο όταν παρεκκλίνει και κείνο θα θυμώσει, μετά θα λυπηθεί μα στο τέλος θα καταλάβει.

Κάθε σχέση μητέρας παιδιού θα περάσει από πολλές διακυμάνσεις μέχρι την αποδοχή, γιατί το κάθε παιδί πρέπει να κάνει την επανάστασή του, να ωριμάσει, να βιώσει καταστάσεις, να πάρει αποφάσεις, σωστές και λανθασμένες.

Όταν είσαι παιδί είναι εύκολο ν’ αυξομειώνεις τα περιθώρια σου, είναι βολικό και εξυπηρετεί. Όσο τα χρόνια περνούν τα περιθώρια στενεύουν και βαδίζεις στο δρόμο της ζωής, χωρίς δίχτυ προστασίας.

Εκείνη όμως θα΄ναι πάντα εκεί.

Στη χαρά και στη λύπη, στα εύκολα και στα δύσκολα, στα πολλά και στα λίγα, στην επιτυχία μα και στην αποτυχία σου.

Θα ναι πάντα εκεί, στο θρίαμβο και στην πτώση σου.

Δε θα σε κρίνει, θ’ ανοίξει μια τεράστια αγκαλιά να βυθιστείς, θα σου χαϊδέψει τα μαλλιά όπως όταν ήσουν μωρό, θα δακρύσει μα δε θα το δεις γιατί θα είσαι συγκεντρωμένη στα δικά σου αναφιλητά, θα σου σκουπίσει τα μάτια και θα σου πει «όλα θα περάσουν», γιατί αυτό έχεις ανάγκη ν΄ακούσεις εκείνη τη στιγμή.

Κι όλα όσα κράταγες μέσα σου από παιδί θα ξεχυθούν!

Οι θυμοί, τα μουτρώματα, οι καυγάδες, τα δάκρυα… όλα όσα πίστευες πως δεν σε άφηνε να ζήσεις κρατώντας σε δέσμια κάτω από την προστατευτική φτερούγα…

Κι όταν για πρώτη φορά, θα σφίξεις αγκαλιά το πρώτο σου παιδί το σύννεφο θα διαλυθεί. Όλα θα ξεκαθαρίσουν μεμιάς. Θα καταλάβεις τι είναι να σαι μάνα και πως αυτό το μικρό πλασματάκι εξαρτάται πια εξολοκλήρου από σένα!

Μαμά μου, τώρα που έγινα μαμά καταλαβαίνω.

Συγγνώμη για τις φορές που σου φώναξα, σε κατηγόρησα, σε απογοήτευσα, σου θύμωσα και δε σου μίλησα…

Καλέστε Μας Τώρα!!!

Μαμά μου μεγαλώνω και γίνομαι ίδια με σένα… Κι αυτό για χίλιους λόγους με κάνει περήφανη που σου μοιάζω.

Μακάρι να δώσω στα παιδιά μου έστω και το ελάχιστο που πήρα από σένα!

Μαμά μου ποια λέξη να σου πω που να περιγράφει τι νοιώθω…

Συγγνώμη, Ευχαριστώ, Σ’άγαπώ….

Μαμά μου, δεν έχω λόγια… μόνο μια αγκαλιά σφιχτή και ένα γλυκό φιλί όπως τότε…

Μαμά μου, έλα να στα δώσω…όπως τότε,

τίποτα δεν έχει αλλάξει…..