Τα κονδυλώματα του αιδοίου και του κόλπου είναι συχνοί, καλοήθεις επιθηλιακοί όγκοι που έχουν την τάση να εμφανίζονται σε περιοχές, οι οποίες επηρεάζονται πιο άμεσα από τη σεξουαλική επαφή. Δηλαδή τον οπίσθιο χαλινό των μικρών χειλέων του αιδοίου και τις πλάγιες περιοχές του αιδοίου. Λιγότερο συχνά μπορεί να βρεθούν γύρω από το αιδοίο, στον πρωκτό, στο κόλπο, στο δακτύλιο και στο βλεννογόνο του ορθού. Ο ιός HPV (Human Papilloma Virus) θεωρείται ο κατ ‘εξοχήν υπεύθυνος ιός για τη δημιουργία κονδυλωμάτων τόσο του δέρματος όσο και του γεννητικού συστήματος. Πρόκειται για ένα μικρό ιό, που μεταδίδεται κυρίως κατά τη σεξουαλική επαφή.
Τα κονδυλώματα αποτελούν τη συχνότερη σεξουαλικός μεταδιδόμενη νόσο. Επίσης, είναι δυνατόν να μεταδοθούν κατά τον τοκετό από τη μητέρα στο νεογέννητο. Εδώ και κάποια χρόνια, η παρουσία τους έχει συνδεθεί με τον καρκίνο των γεννητικών οργάνων. Τα κονδυλώματα του γεννητικού συστήματος απαντούν πιο συχνά μεταξύ των σεξουαλικώς δραστήριων ατόμων ηλικίας 18-28 ετών. Επιδημιολογικά έχουν συσχετισθεί με τον αριθμό των εναλλασσόμενων συντρόφων, τη χρήση αντισυλληπτικών δισκίων και το κάπνισμα. Ο χρόνος επώασης της νόσου κυμαίνεται από τρεις εβδομάδες μέχρι οκτώ μήνες. Μελέτες σε γυναίκες, που έχουν συντρόφους με διαγνωσμένα κονδυλώματα, έδειξαν ότι ποσοστό 60-66% ανάπτυξε κονδυλώματα σε περίοδο τριών μηνών
Εσείς Ακόμα να Κλείσετε Ραντεβού΄
Η λοίμωξη από τον HPV έχει ως αποτέλεσμα την ανάπτυξη τριών τύπων κονδυλωμάτων: Τα οξυτενή κονδυλώματα, τα ενδοφυτικά κονδυλώματα (σπάνια) και τα επίπεδα. Τα οξυτενή κονδυλώματα είναι ανθοκραμβοειδείς, κωνικές εκβλαστήσεις που παρατηρούνται στο αιδοίο, στο κόλπο, στο περίνεο, και στο πρωκτό. Υπεύθυνοι για την εμφάνισή τους είναι στο 75% των περιπτώσεων ο τύπος 6 του ιού και στο 25% ο τύπος 11. Τα επίπεδα κονδυλώματα συνοδεύουν συνήθως την ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία του τραχήλου.
Σήμερα, περισσότεροι από 100 τύποι HPV έχουν αναγνωρισθεί, ενώ τουλάχιστον 13 από αυτούς προσβάλλουν περιοχές του γεννητικού συστήματος. Μεταξύ αυτών, οι τύποι 6,11 και 42 απομονώνονται πιο συχνά σε επίπεδα και οξυτενή κονδυλώματα καθώς και σε δυσπλασίες ελαφρού βαθμού. Σπάνια ή σχεδόν ποτέ, οι τύποι αυτοί συνοδεύουν ένα διηθητικό καρκίνωμα. Αντίθετα, οι τύποι 16, 18 και 31 παρατηρούνται περίπου στο 90% των περιπτώσεων σοβαρού βαθμού δυσπλασίας και διηθητικού καρκινώματος. Τέλος, οι τύποι 33, 35, 39,45, 51,52, 56, 58 και 59 είναι δυνατόν να συνοδεύουν βαρειές δυσπλασίες ή και διηθητικά καρκινώματα.
Μικρά κονδυλώματα μπορούν να θεραπευτούν με τοπική εφαρμογή κρέμας. Άλλοι τρόποι θεραπείας είναι η κρυοπηξία, η εξαίρεση με ηλεκτροδιαθερμία και η χρήση ακτινών Laser.